در گذشته معتقد بودند که غذا و خوراک تمساح به وسیله اشک چشمش تامین می شود  بدین  ترتیب  که هنگام  گرسنگی  به ساحل می رود ومانند جسد بی جان ، ساعت زیادی بر روی شکم  دراز  می کشد  .  دراین موقع  اشک  لزج ومسموم  کننده ای  از چشمانش  خارج  می  شود  که حیوانات  و حشرات  به طمع  تغذیه  بر روی  آن  می  نشینند . به علن  لزج بودن  اشک تمساح  نمی  توانند  از ان  دام  نجات  پیدا  کنند وبا  هر بار که  مقدار کافی  حیوان  و حشره  در دام  اشک تمساح می  افتند  ،  تمساح به یک  حمله آنها  را می  بلعد و مجددا برای  شکار کردن   طعمه های  دیگر  اشک می ریزد .