حضور در میدان

توقع دشمنان اسلام و دشمنان ایران این بود که مردم بعد از یک سال دو سال پنج سال، خسته بشوند، یادشان برود، از انقلاب دست بکشند؛ کمااینکه در بسیاری از انقلاب‌های دنیا همین اتفاق افتاده است. اینکه من می‌گویم بسیاری، در واقع باید گفت همه. در این انقلاب‌هایی که در دویست، دویست وپنجاه سال اخیر در دنیا اتفاق افتاده است، تا آنجایی که بنده سراغ دارم، همه جا همین جور بوده است. بعد از گذشت یک مدتی آب‌ها از آسیاب افتاده است و آن موج انقلاب فروکش کرده و تمام شده و برگشته به حالت سابق.
بنده به یک کشوری رفتم زمان ریاست جمهوری. یک کشور انقلابی که هفت هشت ده سالی بود انقلاب کرده بودند. رئیس آن کشور هم جزوِ همان عناصر انقلاب کننده بود. وقتی ما رفتیم آنجا. وقتی من وارد شدم به آنجایی که مارا بردند به عنوان ضیافت و به عنوان مهمانی و این ها، دیدم عیناً همان وضعیتی که حاکم استعمارگر قبلی که پرتغالی بوده است، آنجا مستعمرۀ پرتغال بود، با آن وضع زندگی می‌کرده است، عیناً همان وضع وجود دارد! هم از لحاظ تشریفات ظاهری، هم از لحاظ احترامات، هم از لحاظ آداب. هیچی فرق نکرده است؛ یعنی اولی که این‌ها سر کار آمدند، این جور نبوده است، بعد به تدریج مغلوب عادات مستکبرین و مستبدینِ قبل از خودشان شدند و همان وضعیت را انجام دادند.
انقلاب اسلامی مغلوب نشد. جمهوری اسلامی مغلوب نشد. آن کسانی که می‌خواستند عادات قبلی، سنن قبلی، شیوۀ قبلی را بر این کشور و بر این انقلاب تحمیل کنند، نتوانستند و انقلاب همچنان حرف اسلام را می‌زند، حرف انقلاب را می‌زند، حرف استقلال را می‌زند، حرف ایستادگی ملی را می‌زند، حرف توسعۀ درون زای کشور را می‌زند، حرف عدل را می‌زند و برای این اهداف بزرگ تلاش می‌کند و کار می‌کند. همۀ این‌ها مسائل انقلاب است. این‌ها چیزهای مهمی است. این یک واقعیتی است. [۱]

پی نوشت:
[۱]: . بیانات در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری، ۱۵اسفند۱۳۹۲.

منبع:فجر بیداری انقلاب اسلامی - اداره تولیدات فرهنگی - صفحه ۷۶